warmia24.pl › artykuły
Artykułów w bazie danych: ()

Przyroda

Przyroda

Frombork data dodania: 4 marca 2013, 10:11

Frombork i jego okolice urzekają nie tylko zabytkami architektury lecz również cennymi walorami przyrodniczymi. Piękno krajobrazu warunkuje tu samo położenie nad Zalewem Wiślanym i granicy kilku krain geograficznych, mianowicie zielonej i zróżnicowanej Wysoczyzny Elbląskiej, Równiny Warmińskiej i Wybrzeża Staropruskiego. Obszar przyzalewowy przypomina w pewnej mierze Żuławy. Cechuje go bardzo ciekawy świat flory i fauny. Dominująca jest tu roślinność szuwarowa i łąkowa, wśród której swa oazę ma ptactwo wodne i błotne. Z drugiej strony gmina Frombork leży na granicy Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Połowę jego powierzchni pokrywają lasy, w otulinie zaś dominują użytki rolne. Jednym z największych walorów parku jest urozmaicenie krajobrazu. Obfitość form terenowych obejmuje liczne wąwozy, jary, malownicze strumienie, oczka wodne, mokradła, jeziora oraz urokliwe śródleśne jeziorka. Po północno – zachodniej stronie parku, od Elbląga do Fromborka, występują ponadto fragmenty wybrzeża klifowego, z licznymi głazami narzutowymi.

Teren Fromborka jest również objęty ochrona przyrodniczą w ramach Obszaru Chronionego Krajobrazu Rzeki Baudy. Na północnym wschodzie, pomiędzy Fromborkiem a Braniewem znajduje się rezerwat torfowiskowy „Cielętnik” utworzony celem ochrony unikatowej flory.

  • Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej.

      Jego powierzchnia wynosi ok. 14 ha, a powierzchnia jego otuliny to niecałe 23 ha. Leży w granicach gmin: Tolkmicko, Milejewo, Frombork i Elbląg. Połowę jego powierzchni pokrywają lasy, w otulinie zaś, na terenie której znajduje się wschodnia część Zalewu Wiślanego, dominują użytki rolne. Jednym z największych walorów parku jest urozmaicenie krajobrazu, charakterystyczne dla całej Wysoczyzny Elbląskiej. Obfitość form terenowych obejmuje liczne wąwozy, jary, malownicze strumienie, oczka wodne, mokradła, jeziora oraz urokliwe śródleśne jeziorka. Po północno – zachodniej stronie parku, od Elbląga do Fromborka, występują ponadto fragmenty wybrzeża klifowego, z licznymi głazami narzutowymi. Rejony te charakteryzują się najbardziej dynamiczną rzeźbą terenu. Do największych strumieni regionu należą Stradanka, Grabianka, Olszanka, Kamionka oraz Kumiela i jej odnoga Srebrny Potok.

      Urozmaicona rzeźba terenu sprzyja różnorodności flory i fauny na obszarze Parku. Jego większą połowę zajmują lasy o drzewostanie bukowym, z domieszką dębu, klonu, jesionu, grabu, olszy i sosny. Spotkać tu można wiele gatunków flory chronionej, wśród której nie brak roślinności typu górskiego i podgórskiego. Na liście roślin znajdują się m.in.: wawrzynek wilczełyko, naparstnica zwyczajna, skrzyp olbrzymi, widłak goździsty, bagno zwyczajne, lilia złotogłów, kruszyna pospolita, pióropusznik strusi, storczyk plamisty, grzybienie białe, barwinek pospolity i bluszcz. Odrębną grupę stanowią porosty, których liczbę oszacowano na ok. 150 gatunków, a połowa z nich znajduje się na liście gatunków zagrożonych.

      Równie bogata jest fauna Wysoczyzny Elbląskiej. Można tu spotkać ok. 190 gatunków ptaków w tym: myszołowa włochatego, bociana czarnego, bielika, zimorodka, pliszkę górską, a także wiele gatunków ssaków, takich jak np. jelenie, wydry, jenoty, popielice czy orzesznice. Ciekawostką jest to, iż na wolności występuje tu pochodzący z Japonii jeleń sika, sprowadzony na początku XX wieku jako dar dla cesarza niemieckiego Wilhelma II. Liczne przedstawicielstwo mają również gady i płazy, a do ich grona należą: żmija zygzakowata, padalec zwyczajny, żaba trawna i ropucha szara. Zbioru dopełnia ponad 100 gatunków owadów i fauna wodna.

 
  • Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Baudy.

      Obszar rolniczo-leśny o powierzchni 5488 ha, położony w dolinie rzeki na terenie zastoiska wód polodowcowych. Obejmuje on: erozyjne wcięcia rzeki Baudy, jej dolinę, zabytkową zabudowę Fromborka i okolice ujścia Baudy do Zalewu Wiślanego.

  • Rezerwat przyrody „Cielętnik”.

      Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 3,38 ha w gminie Braniewo, pomiędzy Braniewem a Fromborkiem. Utworzony ze względu na występujące tu rośliny chronione takie jak: brzoza niska, wierzba śniada, rutewka żółta, rutewka wąskolistna, storczyk plamisty, nerecznica grzebieniasta, storczyk szerokolistny, szalej jadowity, przetacznik długolistny oraz fiołek torfowy.

Warmia i Mazury regionem zjednoczonej Europy Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu
Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata 2007-2013.