Historia

Historia Kadyn sięga XII wieku, kiedy to zakon krzyżacki założył w pobliżu podbitego przez siebie grodziska pruskiego wieś położoną w pięknym i korzystnym strategicznie miejscu. Nazwa wsi wywodzi się od legendarnej księżniczki Kadyny, siostry Mity - władczyni grodu Tolkmita Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1255 roku, była wówczas siedzibą komornictwa, a następnie okręgu leśnego, podległego komturii elbląskiej. Mieścił się tu folwark i mały zamek myśliwski. W 1431 roku wieś przeszła na własność elbląskiego kasztelana i szlachcica pruskiego Jana Bażyńskiego. W roku 1682 zaś ich właścicielem został Jan Teodor Schlieben szlachcica z Prus Książęcych. Miejscowość zmieniała swoich właścicieli wielokrotnie, byli nimi m.in. Stanisław Działyński, Wilhelm von Schwerin i Ignacy Stanisław Mattha, aż do czasu, gdy Artur Birkner podarował wieś niemieckiemu cesarzowi i królowi Prus Wilhelmowi II. Cesarz i jego małżonka, oczarowani miejscowością, poczynili szereg inwestycji i remontów, nadając jej zupełnie nowe oblicze. W latach 1902-1905 wybudowano szkołę, mniej więcej w tym samym czasie powstała Fabryka cesarskiej majoliki. Cesarskie Kadyny były ulubioną letnią rezydencją Wilhelma II, a jego rodzina korzystała z niej aż do roku 1944. Po II wojnie światowej wieś wróciła do granic Polski.