Zespół pałacowo-folwarczny z XVII-XX wieku.

• Pałac von Schliebenów.

  Barokowy pałac z 1688 roku, o konstrukcji parterowej z piętrowym ryzalitem pośrodku fasady głównej. Wybudowany został przez Jana Teodora Schliebena, z biegiem lat zmieniał swoich właścicieli (Jan Ignacy Działyński, Artur Birkner) i był rozbudowywany. Pod koniec XIX stał się własnością cesarza niemieckiego i króla Prus Wilhelma II i jego ulubioną rezydencją letnią. Pałac otoczony był przez rozległy park. W jego sąsiedztwie stoi dawny spichlerz z 1801 roku z wieżyczką i oranżeria z 1817 roku. Najbardziej charakterystycznym obiektem kompleksu są dawne budynki gospodarcze przyległe do pałacu, w tym brama dawnej stadniny. Obecnie mieści się w nich hotel.

Klasztor franciszkanów.

Kościół i klasztor bernardynów założony został przez nawróconego na katolicyzm Teodora Jana Schliebena w miejscu dawnego rodu pruskiego. W 1682 postawił on w Kadynach kaplicę z pomieszczeniami dla zakonników, w latach 1716-1743 wybudowano zaś kościół. Jednopiętrowy i jednoskrzydłowy budynek klasztorny powstał w latach 1714-1728. Przy kościele funkcjonowały bractwa: Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, św. Anny, Paska św. Franciszka i Trzeci Zakon św. Franciszka. W 1826 roku klasztor został zlikwidowany i częściowo rozebrany. Do dziś z tamtego okresu zachowały się jedynie mury kościoła. Kompleks został odbudowany dopiero w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Należy obecnie do Zakonu Braci Mniejszych – franciszkanów.

Fabryka majoliki/Cegielnia.

Budynek wybudowanej na początku XX wieku cegielni, gdzie w 1905 roku utworzono fabrykę cesarskiej majoliki – rodzaj ozdobnego fajansu. Wytwarzano w niej kafle i inne akcesoria, które do dziś zachowały się w wielu kolekcjonerskich zbiorach i muzeach.

Kapliczka przydrożna Świętego Krzyża z 1777 roku.

Budynek szkoły z 1902 roku.

Budynek karczmy (dom mieszkalny) z 1911 roku.

Dąb im. Jana Bażyńskiego.

700-letni dąb szypułkowy, noszący imię XV-wiecznego właściciela Kadyn, Jana Bazyńskiego. Ma 25 m wysokości, a obwód jego pnia wynosi 10 m. Rośnie przy drodze nr 503, wśród innych kilkusetletnich dębów, niedaleko pałacu von Schliebenów.

Przystań jachtowa.

Zrewitalizowana przystań na terenie plażowego kompleksu rekreacyjnego „Srebrna Riwiera”. Mogą z niej korzystać jednostki o małym zanurzeniu.

Kąpielisko Srebrna Riwiera.

Kompleks plażowy nad brzegiem Zalewu z pełną infrastrukturą plażową – bar, sanitariat, wypożyczalnia leżaków, koszy wiklinowych, sprzętu wodnego, szkółka windsurfingu, wyciąg orczykowy dla narciarzy wodnych. Możliwość wykupienia rejsów motorówką po Zalewie Wiślanym. W Kadynach przy przepompowni znajduje się również druga plaża, niezagospodarowana.

Biała Leśniczówka.

Zabudowania dawnej leśniczówki położone w rezerwacie przyrody „Kadyński Las”. Piękny budynek z muru pruskiego, kryty strzechą. Została wybudowana w 1905 roku z polecenia cesarza Wilhelma II, niedawno został wyremontowany. Funkcjonuje tu gospodarstwo agroturystyczne, oferujące jazdę konną, polowania, grzybobranie, wynajem rowerów i quadów, a także możliwość obejrzenia zwierząt takich jak bażanty, jelenie, daniele.

Folwark w Kikołach k. Kadyn.

Ośrodek jazdy konnej „Cegielnia” - należy do Hotelu SPA „Srebrny Dzwon”.

Cesarski Kamień.

Kamień postawiony na terenie obecnego rezerwatu Buki Wysoczyzny Elbląskiej z inskrypcją upamiętniającą pierwszą wizytę cesarza Wilhelma II w Kadynach.