Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej.

Jego powierzchnia wynosi ok. 14 ha, a powierzchnia jego otuliny to niecałe 23 ha. Leży w granicach gmin: Tolkmicko, Milejewo, Frombork i Elbląg. Połowę jego powierzchni pokrywają lasy, w otulinie zaś, na terenie której znajduje się wschodnia część Zalewu Wiślanego, dominują użytki rolne. Jednym z największych walorów parku jest urozmaicenie krajobrazu, charakterystyczne dla całej Wysoczyzny Elbląskiej. Obfitość form terenowych obejmuje liczne wąwozy, jary, malownicze strumienie, oczka wodne, mokradła, jeziora oraz urokliwe śródleśne jeziorka. Po północno – zachodniej stronie parku, od Elbląga do Fromborka, występują ponadto fragmenty wybrzeża klifowego, z licznymi głazami narzutowymi. Rejony te charakteryzują się najbardziej dynamiczną rzeźbą terenu. Do największych strumieni regionu należą Stradanka, Grabianka, Olszanka, Kamionka oraz Kumiela i jej odnoga Srebrny Potok.

Urozmaicona rzeźba terenu sprzyja różnorodności flory i fauny na obszarze Parku. Jego większą połowę zajmują lasy o drzewostanie bukowym, z domieszką dębu, klonu, jesionu, grabu, olszy i sosny. Spotkać tu można wiele gatunków flory chronionej, wśród której nie brak roślinności typu górskiego i podgórskiego. Na liście roślin znajdują się m.in.: wawrzynek wilczełyko, naparstnica zwyczajna, skrzyp olbrzymi, widłak goździsty, bagno zwyczajne, lilia złotogłów, kruszyna pospolita, pióropusznik strusi, storczyk plamisty, grzybienie białe, barwinek pospolity i bluszcz. Odrębną grupę stanowią porosty, których liczbę oszacowano na ok. 150 gatunków, a połowa z nich znajduje się na liście gatunków zagrożonych.

Równie bogata jest fauna Wysoczyzny Elbląskiej. Można tu spotkać ok. 190 gatunków ptaków w tym: myszołowa włochatego, bociana czarnego, bielika, zimorodka, pliszkę górską, a także wiele gatunków ssaków, takich jak np. jelenie, wydry, jenoty, popielice czy orzesznice. Ciekawostką jest to, iż na wolności występuje tu pochodzący z Japonii jeleń sika, sprowadzony na początku XX wieku jako dar dla cesarza niemieckiego Wilhelma II. Liczne przedstawicielstwo mają również gady i płazy, a do ich grona należą: żmija zygzakowata, padalec zwyczajny, żaba trawna i ropucha szara. Zbioru dopełnia ponad 100 gatunków owadów i fauna wodna.

Rezerwat przyrody „Zatoka Elbląska”.

Ornitologiczny rezerwat przyrody o powierzchni 723,5 ha, obejmujący teren Zatoki Elbląskiej i fragment Wyspy Nowakowskiej zwany Złotą Wyspą. Przedmiotem ochrony rezerwatu są ptaki wodno-błotne i ich miejsca lęgowe. W szacie roślinnej dominuje flora wodna, szuwarowa i łąkowo-pastwiskowa. Tutejsze szuwary i zarośla są atrakcyjnym miejscem schronienia dla wielu gatunków ptaków, również chronionych, wśród których znajdują się: orzeł przedni, brodziec leśny, tracz długodzioby, biegus zmienny oraz sokół wędrowny. Całkowita liczba spotykanych tu ptaków to ok. 200 gatunków, z czego 86 to ptaki gniazdujące. W wodach Zatoki występuje ponad 20 gatunków ryb, a na całym terenie rezerwatu wiele gatunków płazów i gadów. W otoczeniu rezerwatu można spotkać również liczne przedstawicielstwo ssaków, takich jak: dzik, sarna, wydra, norka amerykańska, jenot oraz wiele innych, których część objęta jest ochroną.

Rezerwat przyrody „Jezioro Drużno”.

Faunistyczny rezerwat przyrody o powierzchni ok. 3000 ha, obejmujący basen Jeziora Drużno i jego okolice: podmokłe grunty, wierzbowe łęgi i olsy. Jego głównym celem jest ochrona ptactwa wodno-błotnego i ich miejsc lęgowych, a także ochrona krajobrazu. Sam zbiornik jeziora jest unikatem na skalę Europy. Większa część jego tafli porośnięta jest bujną roślinnością pływającą (grzybień, grążel, grzybieńczyk), a brzegi zdominowane są przez szuwary trzcinowo-turzycowe. Wśród bogato reprezentowanej fauny znajduje się wiele gatunków chronionych. Występuje tu ponad 100 gatunków ptaków lęgowych, zaś drugie tyle stanowią ptaki przelotowe. Można tu spotkać kolonie mewy śmieszki, rybitw, perkozów, krzyżówek, gęsi gęgawy, bardzo rzadkich podgorzałek a także drapieżników: myszołowa i błotniaka stawowego. Z ptaków nielęgowych pojawiają się m.in.: czapla siwa, kormoran czarny, bielik, pustułka i bocian biały. Dla bezpieczeństwa zwierząt rezerwat jest niemal w całości niedostępny dla turystów. Uszczknąć jego widoku można podczas rejsu Kanałem Elbląskim przez środek akwenu oraz na ścieżce dydaktycznej i wieży widokowej w południowej części rezerwatu.

Rezerwat przyrody „Ujście Nogatu”.

Rezerwat ornitologiczny o powierzchni ok. 350 ha, położony w leśnictwie Jagodno, obejmujący fragment delty Nogatu i Zalewu Wiślanego. Utworzony został celem zachowania bogatej awifauny wodno-błotnej i leśnej oraz jej siedlisk.